Bez tytułu

Lubię ten stan umysłu gdy już wiem. Gdy juz widzę ten dzień w kalendarzu. Gdy patrzę na zegar i mogę  "odcinać" czas. Po godzinie. Albo po minucie. I nie psuje tej magii nawet fakt,  że tych "odcięć" zostało jeszcze dużo , bardzo dużo. Nie ważne , bo już wiem . Bo powoli coś budzi się we mnie . Przeciąga leniwie i prostuje skrzydła.  To coś , to szczęście ...